Μέσα σε καπνούς που μου θυμίζουν ένα όνειρο που τρέχει να κρυφτεί πίσω από αλήθειες που δεν αντέχονται, ανακαλύπτω κάτι χρώματα που μου φωνάζουν να ρουφήξω μέχρι και την τελευταία τους απόχρωση
Κορεσμός φυλακίζει μια έκφραση που ζούσε πριν χρόνια σε ατέλειωτες εκτάσεις..
Καλοντυμένες φιγούρες, μακιγιάρουν την πραγματικότητα και πόζες ρομποτικά στημένες, παρενοχλούν κάθε κίνηση
Μικρά φαντάσματα ή ίσως συρρικνωμένα αντικείμενα, κοσμούν το φόντο μιας ακάθαρτης εικόνας
ακτίνες διασπούν την συγκέντρωση των κίτρινων φύλλων κ καταλήγουν να σκοτώνουν την εσωτερική μου σύγχυση..
Παρανοϊκή εκκίνηση της λογικής....

'Αλικο χώμα

"Σκέψεις που καταναλώνουν την δύναμη της καρδίας μου....

και η καρδιά μου ανήμπορη παραδίνεται σε ένα ταξίδι μιας μάγισσας που δεν έχει γυρισμό.

Οδηγεί την κατάλευκη έκφραση των αισθήσεών της στη ξεχασμένη πληγή μου.

Εφιαλτικοί δρόμοι με χαμένες αναμνήσεις,

πουλιά κατασπαράζουν την όμορφη νιότη και βροχή που σηκώνει

τις ακάλεστες φωνές των δαιμόνων απ' τη γη

Κοιτώντας τον πίνακα πίσω από θολές κουρτίνες,

η αύρα της ξεσηκώνει τα μάτια μου απ' το κενό κ τα γεμίζει χρώματα,

με αγγέλους κρυμμένους να τραγουδούν....σειρήνες,

σαν φύλλο με πετούν στον ουρανό και μ' αγκαλιάζουν φωνές και αρώματα...."