Πόσο Κοντά??

Δύο σημεία.

Δύο τροχιές αγκαλιασμένες, πλεγμένες σε μια άκρη,

μα κάθε κίνηση δεν σώζει την αλήθεια.

Περιστροφή στο κόσμο των άστρων και μια λέξη

σαν μαγνήτης μας κρατάει μακριά.

Καμιά διέξοδος, καμιά διαφυγή...

Σαν να 'τανε πλασμένες έτσι.

Μα είναι αυτή η φτηνή πυρκαγιά που φθείρει τις άκρες μας.

Μας κάνει μικρότερους, αδύναμους, νωχελικούς..

Εξουδετερώνει την εύθραυστη αλυσίδα του είναι μας.

Τι δεν κατάφερε ποτέ και σε τι επιμένει?

Πόσα μπορεί ν' αλλάξει και πως θα αυτοκαταστραφεί?

Μια πηγή ελευθερίας στο "κοντά", στο "μαζί" και στο "πάντα"...

Σαν χείμαρρος στα δάχτυλα χτυπά και μαστιγώνει

την ψυχή μας με εικόνες πλανέφτρες.

Φεγγάρια... πώς να πιστέψεις στην ύπαρξή τους. Είναι πολλά.

Μα ποτέ δεν υπήρξαν πολλά!

Η μοναξιά του απόλυτου, της ομορφιάς και της ουσίας.

Πόσο κοντά μπορώ να φτάσω σ' ότι με δένει και σ' ότι με σίδερα με κλείνει σε σπήλαια σκοτεινά, υγρά και ήσυχα... Πόσο κοντά?